Besluit

11 november 2009

Begin deze week heb ik het boek volledig uitgelezen en nu zal ik even vertellen wat ik van het boek vond.
Het boek houdt je steeds vast omdat je doorheen het boek steeds met vragen blijft zitten. In geen van alle hoofdstukken ben je zeker van je stuk, maar op het einde zijn bijna al je vragen beantwoord. Nu ik toch over het einde bezig ben, dit vond ik persoonlijk een minpunt van het boek omdat het een open einde heeft. Dit is niet echt een einde waar mee ik vrede kan nemen, voor mij moet op het einde alles af zijn. Maar velen zullen het hier niet mee eens zijn.
Ik wil graag de film zien om te vergelijken met het boek, vele fragmenten uit het boek zie ik zo al voor me en als deze fragmenten aan mijn fantasie beantwoorden dan is de film zeker en vast 100% geslaagd. Maar ik ben bang dat het ook teleurstellend kan zijn wanneer dit niet zo is.
Het boek is zeker en vast zeer goed geschreven, maar als ik nog een boek lees zal ik toch voor een fantasie boek kiezen.

Briek

Hoofdstuk 12 : Een nonkel voor dat kind

9 november 2009 (4)

Hier gaat het vooral om Dimitri zijn kind van zijn eerste vrouw, die hem verveeld bij zijn vader. Zijn zoon is liever bij zijn mama of Dimitri's vriendin dan bij Dimitri zelf, maar daar heeft Dimitri geen probleem mee. Hij ziet zijn kind maar twee wekelijks, maar hij mist zijn kind ook niet als hij bij zijn moeder is.
Op het einde gaat hij met zijn kind naar het graf van zijn vader en zijn zoon aan Dimitri's nonkels te tonen. Maar dit is in een alloude sfeer van drank en sigaretten. Waar hij beseft dat hij zeer veel verandert is vergeleken met zijn nonkels.

Het einde van het boek is nogal vreemd en onverwacht, maar dit is eigenluk doorheen het hele boek zo. Het is een verhaal van een man die zijn leven verteld en waarin heel veel aan bod komt maar ook juist heel weinig...

Hoofdstuk 11 : Voer voor etnologen

9 november 2009 (3)

In dit hoofdstuk draait het vooral om Dimitri's grootmoeder, ze is oud en dement. Tenslotte bracht ze haar laatste jaren door in een rusthuis. Dimitri had de gewoonte vaak op bezoek te gaan om te praten, ook al gaf zijn oma geen teken van herkenning. Maar toch ging hij vaak op bezoek ook voor Marieke een mongooltje die erg gesteld was op zijn oma en bleef er altijd bij. Hierdoor kwam hij op de duur meer op bezoek voor Marieke dan voor zijn oma, waardoor hij stillaan besloot afscheid te nemen en niet meer terug te gaan naar het rusthuis. Dit omdat zijn oma toch geen genot meer had van zijn aanwezigheid.

Op een avond belde Portel, zijn nonkel, om te vragen als hij niet mee wou doen om hun dronkenmansliederen op cd te zetten voor het wetenschaps archief. Maar Dimitri was daar geen voorstander van, maar deed uiteindlijk mee om zijn nonkels een plezier te doen. Omdat zijn nonkels en ook Dimitri de teksten niet goed meer kende, trokken ze naar het rusthuis om beroep te doen op zijn oma. Ze was dement waardoor ze ook geen inbreng had en het hele opname gedoe faalde, maar toen ze vertrokken lachte zijn oma en kon ze de tweede zin van hun liedje duidelijk verstaanbaar zeggen.

Ik vind het wel heel mooi dat de oma uiteindelijk wel nog de 2 de zin kent van het liedje. Dit is een opsteker voor Dimitri dat ze toch nog iets beseft van alles, en dat het ook niet voor niets was om terug naar haar te gaan na zijn "afscheid".

In dit hoofdstuk is duidelijk dat Dimitri een kind heeft met een vrouw die hij niet wil, maar dat hij nu gelukkig is met zijn vriendin. Het word ook nog eens duidelijk gemaakt dat zijn vader dood is maar hoe weet ik nog steeds niet zeker.

Hoofdstuk 10 : De op volging is verzekerd

9 november 2009 (2)

We zitten terug heel wat verder in de tijd, want Dimitri gaat vader worden.
Bij de meeste vaders een groots moment, maar bij hem niet. Een kind bij een vrouw die je vrouw niet is en al de miserie die erbij komt. Hij staat aan de uitgang van het ziekenhuis...
Hij denkt terug aan het verhaal van zijn eigen geboorte, waarbij zijn vader trots met hem van café naar café rijd. Maar dit nadat hij lang op zich had laten wachten en zonder medelijden met de moeder.
Maar nu terug naar het ziekenhuis waar Dimitri wacht op zijn kind. Het kind die hij het liefst dood geboren ziet worden, hij gaat terug naar binnen opweg naar boven waar er wellicht al zenuwachtig op hem werd gewacht.

Het is een vreemd hoofdstuk, je verwacht niet dat het plots zal draaien om een kind van Dimitri. Twee hoofdstukken terug zaten we met hem bij Franky en nu plots heeft hij een kind. Het boek zit vol verrassingen en hopelijk komt alles nog samen op het einde, want er zijn tijdens dit boek wel enige vraagtekens bij me opgekomen.

Hoofdstuk 9 : De genezene

9 november 2009 (1)

We gaan 20 jaar terug...
Dimitiris vader komt terug na 3 maanden zware therapie, en hij is zeker 10 kilo verdikt.
Hij is zo deftig en mooi en is zo trots dat hij niet meer drinkt. Op die 2 dagen dat hij thuis was zou hij geen enkele druppel alcohol aan raken en daarna zou hij ieder weekend mogen terug komen naar zijn familie. Zijn vader, Pierre nam hem mee naar een dure sportwinkel en Dimitri kreeg spikes en een trainingspak kadoo. Hierna ging zijn vader met hem lopen en beloofde de dag erop voor zijn zoon te supporteren op de loopcross. Maar
die avond gaat hij mee met zijn broers naar het café om hem nog eens te tonen aan de mensen van het dorp. Hij belooft niet lang te gaan en niets te drinken. Die waren allemaal aanwezig in het café omdat het biljard avond was. Maar na een lange avond komt zijn vader maar niet thuis... De dag erop ging Dimitri alleen lopen zonder supporterring van zijn vader.

Hiermee zit ik vol spanning wat er zou gebeurt zijn met zijn vader. Zou hij hervallen zijn, of gewoon weg zijn. Misschien is hij dood, want in het vorige hoofdstuk was zijn vader dood, maar we waren daar wel 20 jaar verder. Ik weet het egt niet maar ik ben wel benieuwd naar wat komt.

hoofdstuk 8 : De verzamelaar

7 november 2009 (5)

Het begint met een gebeurtenis waarin Franky ( een jongen die Dimitri kent uit de villa's van Reetveerdegem) niet meer mag omgaan met Dimitri, omwille van Dimitri's vader die in de instelling zit. Volgens Franky's vader is hij zot, en mag hij niet omgaan met lagere mensen.
Hierna wordt alles uitgelegd over de band tussen Franky en Dimitri maar deze is niet zo goed, althans niet van Dimitri's kant. Waardoor ze na deze gebeurtenis elkaar uit het oog zijn verloren.
Ondertussen gaan we 20 jaar verder, Dimitri's vader is gestorven en Dimitri woont niet meer in Reetveerdegem.

Op een dag, op een of andere markt komt Dimitri Franky tegen en praten ze even in een café maar dit tegen Dimitri zijn zin.

Dimitri keert zelden terug naar zijn geboortedorp, maar soms keert hij terug om eerst naar het graf van zijn vader te gaan en hierna de cafés op te zoeken om daar zijn nonkels terug te vinden.

Dimitri wordt opgebeld door Franky, die hem uinodigt een keer op bezoek te komen. Het blijkt dat zijn vrouw weg is omdat Franky haar geslagen had, nadat hij te horen had gekregen dat zijn vrouw geslapen had met " de Zwaren" (dimitri's nonkel).
Maar Dimitri had geen zin om zich daar mee te moeien, en zo eindigt dit hoofdstuk.

Het is een lang hoofdstuk die ik moeilijk zo kort kan vertellen. Maar nu weten jullie de grote lijnen, er komt veel aan het licht door dat plots zijn vader dood is en we 20jaar verder zijn. Maar dit schept ook een soort verwarring waardoor veel zaken ook onduidelijk zijn voor mij, zoals: waar is de grootmoeder?, wat is er gebeurt met zijn vader?,...

Hoofdstuk 7 : De pelgrim

7 november (4)

De vader van Dimitri is vastberaden aan gaat naar het afkick centrum "de pelgrim". Wat zijn zonen ook zeggen, hij wil en zal naar het afkick centrum gaan. In hun doortocht stoppen ze nog bij elk café die ze tegen komen, om er voor de laatste keer samen drinken.
Het gezin gaat terug naar huis zonder hun vader, hij zal daar even blijven om definitief van de drank af te raken.

Ik vind het zeer mooi dat iemand zelf zo vastberaden kan zijn om af te kicken en ik hoop dat hij het ook volhoud en wel degelijk stopt met drinken.
Het zou een euforie moment zijn in dit boek, naast alle miserie.